ساقه های نیلوفری از پایه های عرش بالا رفته و سریر ولایت را به عطر وجودی خود آراسته اند، تا او بیاید و بر تکیه گاه پوشیده از رازقی آن تکیه زند. درون کعبه چه غوغایی است امروز! ملائک، بال در بال گستره آسمان ها را پوشانیده اند و جبرائیل و میکائیل و اسرافیل حلقه خانه کعبه شدند تا پر به نور وجود او بسایند! طنین نام او هلهله شادی ملائک است. جام های افلاکی عاشقان به سوی او می آیند و گیسوان سیاه شب به یمن وجود او گل خنده های نقره ای را در میان آبشار آسمانی اش تقسیم می کند؛ چرا که امشب علی (ع) می آید!...

یا رسول اللَّه، نسب مرا بیان کن که من کیستم تا مردم نزدیکى مرا با تو بدانند.

فرمود:

اى على، من و تو از دو ستون نور که از زیر عرش معلّق بودند خلق شدیم.

آن دو نور مشغول تقدیس خداوند بودند دو هزار سال قبل از آنکه خداوند مخلوقات را خلق کند.

سپس خداوند از آن دو ستون نور دو نطفه سفید در هم پیچیده خلق کرد. بعد آن دو نطفه را از صلبهاى بزرگوار به رحم هاى پاکیزه و پاک منتقل کرد. سپس نصف آن را در صلب عبد اللَّه و نصف دیگر را در صلب ابو طالب قرار داد. پس جزئى منم و جزئى تو هستى. و این قول خداوند عز و جل است که مى‏فرماید:

وَ هُوَ الَّذِی خَلَقَ مِنَ الْماءِ بَشَراً فَجَعَلَهُ نَسَباً وَ صِهْراً وَ کانَ رَبُّکَ قَدِیراً ^[1]

یعنى: «اوست که از آب بشرى خلق کرد و آن را بصورت خویشاوندى و دامادى قرار داد، و پروردگار تو قادر بود.»^[2]

1. سوره فرقان: آیه 54.

2.اسرار آل محمد علیهم السلام صفحه  547

اى خداى على،... تو که او را این چنین عزیز به دنیا آورده اى، عظمتش را هرچه بیشتر در دلهاى ما جلوه گر فرما و به قلبهاى کوچک ما معرفت او را بیشتر عطا فرما .